Epigramma in Duos montes Amosclivum Et Bilboreum

Farfacio.

Cernis ut ingenti distinguant limite campum
Montis Amos clivi Bilboreique juga!
Ille stat indomitus turritis undisque saxis:
Cingit huic laetum Fraximus alta Caput.
Illi petra minax rigidis cervicibus horret:
Huic quatiunt viridis lenia colla jubas.
Fulcit Atlanteo Rupes ea vertice coelos:
Collis at hic humeros subjicit Herculeos.
Hic ceu carceribus visum sylvaque coercet:
Ille Oculos alter dum quasi meta trahit.
Ille Giganteum surgit ceu Pelion Ossa:
Hic agit ut Pindi culmine Nympha choros.
Erectus, praeceps, salebrosus, & arduus ille:
Aeclivis, placidus, mollis, amoenus hic est.
Dissimilis Domino coiit Natura sub uno;
Farfaciaque tremunt sub ditione pares.
Dumque triumphanti terras perlabitur Axe,
Praeteriens aequa stringit utrumque Rota.
Asper in adversos, facilis cedentibus idem;
Ut credas Montes extimulasse suos.
Hi sunt Alcidae Borealis nempe Columnae,
Quos medio scindit vallis opaca freto.
An potius longe sic prona cacumina nutant,
Parnassus cupiant esse Maria tuus.